教室里的一头牦牛

有人说支教是一件特别美好的事情，因为可以给自己多余的爱心找到归属，还可以在一定程度上帮助那些偏远山区的孩子们看到希望，看到未来等等。

然而也有人说支教是一件非常残酷的事情，因为孩子们看到了未来的时候，未来却离他们远去了。

支教的意义在于平衡教育资源，然而这种平衡并不是系统的。

一个地方的教育资源落后，它并不能依靠着支教的部分老师来彻底改变当地的教育面貌的。

要改变当地的教育面貌，支教自然是一种选择，而另一种选择就在于系统性对于当地的教育资源进行积累和培训。

这才是解决问题的最好的办法。

今天给大家推荐的影片讲述的是支教，不过本片并不发生在国内，这是一部外国影片，有人叫要问了，外国也有支教吗？

当然，本片就发生在我们邻国不丹，这个在地图上可以找到的国家，但却没有人太去在意的国度。

本片就是《教室里的一头牦牛》，一部来自不丹的儿童电影或者说是现实电影。

乌金是一位来自不丹的年轻人，他跟所有的年轻人一样，对于未来充满着期待和梦想，然而乌金的梦想并不在不丹，而是在千里之外的澳洲。

乌金是一个老师，但他真心讨厌自己的职业，老师们在不丹属于教育部直接管辖，乌金因此经常造访教育部想要让自己的职业画上句号。

教育部对于乌金的请求很不解，但碍于他的几次造访，最终决定让他去不丹最偏远的地方任教，那里只需要上几个月的课就行，丝毫不影响他完成“梦想”。

乌金来到了这个偏远的鲁纳纳国小，这个人口不过百的村庄的小学有多偏远？

光是走路就要好几天，期间还要翻山越岭，交通极不方便的鲁纳纳地区基本上属于与世隔绝但却不是世外桃源。

乌金来到了鲁纳纳便后悔了，但碍于这里的民众们的礼遇，他最终决定教完一学期再走。

乌金的到来给了鲁纳纳一种新鲜的生气，他自己在这里也学会了当地的民歌，对应于一个喜欢唱歌的人来说，乌金这一次的旅程是值得的，但对于一个仅仅是支教的老师来说，乌金这一次的旅程却是充满遗憾的。

时间悄悄溜走后，留给乌金的时间也不多了，这一次的离别虽然大家都不舍，但对于乌金来说这可能是永别了。

他并不会为了鲁纳纳而放弃自己的梦想，同样也不会为了鲁纳纳的小孩的未来而丢掉自己的未来。

一切充满着离愁别绪，但支教的本质就是这样。

能看到这样的影片，我们总是会有一种亲切感，乌金的背后是什么，是不丹国的现状，年轻人们虽然身处这个“世界上幸福指数最高”的国家，但他们丝毫不觉得这是一件有意义的事情，这种所谓的幸福指数不过是给自己的脸上贴金的说法，并不具备实际意义。

影片不止一次提到过这个话题，每一次的回应都可谓是一种直接的讽刺。

鲁纳纳的村长对于乌金的选择不解，既然是幸福指数最高，但为何年轻人们要去外国找幸福，乌金也不解，既然幸福指数最高，那为何作为年轻人的他却要从事自己不喜欢的职业等等。

这些直接或者间接的讽刺让我们看到的是一个现状，打铁还需自身硬，自己的故事不需要别人来鉴定。

再说说本片的主题，支教一直都是一个不是很好讨论的话题，那些一心想要支教的人他们有错吗？

当然没错，任何人的热忱都不应该被辜负，而这些热忱能确实能给当地带来一些变化，然而之后呢？

教育并不是一个短促的事情，他需要的是长期的投入，这种投入并不是支教就能解决的。

乌金所在的不丹，以及不丹最偏远的地区的小学鲁纳纳就是一个例子，来到鲁纳纳的老师来了又走，走了又来，这种昙花一现的方式并不能让这里的孩子得到系统性的教育，他们需要的是一种稳定的教育且在这种稳定上有一定的延续性。

鲁纳纳确实需要外界的老师来教会这些孩子们山外的世界是什么样子，但更需要一个可以稳定的流畅的且具有延续性的教育系统来彻底的改掉这个地区的教育面貌。

乌金不过是一个支教者，支教者就如同白驹过隙一样，存在于这个教育极度落后的地区的时间非常短暂，然而鲁纳纳缺乏的不仅仅是教师，更是一种教育系统，他们缺乏的是适合自己的教师，乌金确实带着小孩子们看到了更多的外面的世界，但乌金并不属于鲁纳纳，村长可以带着村民们用真情打动任何一个支教者，但却无法改变他们不属于这个地方的根本。

鲁纳纳可以是乌金心中的痛，但也仅仅是痛，这种痛并不能改变鲁纳纳的面貌，想要彻底改变，鲁纳纳必须自己培养一批本村的教师来进行长久的教育投入，这或许才是最优途径。

……你好，再见

经典叙事的奇景窥淫套用——心怀梦想的主人公被迫远走鲁娜娜，被淳朴民风所“感化”，而使命般完成教授课程，完成了自我的心灵涤荡后迷失于梦想之乡，揭示一个所谓永恒母题“传统与新生”的选择。

但之所以说是所谓的“感化”，是因为影片主创团队对支援教育的浅尝辄止。

首先，剧作层面上的空洞，不断以足以让身处影片叙境之外的剧作者、主人公、城市观众，在一个个反复确证刻板印象的情节设置中，得以确证自己对“偏远地区”的想象。

其次，导演层面的懒惰，几无创新的视听语言在缺失形式美感的镜头中，不断以一个“外来者”的主人公，聆听着“当地人”旅游式的风俗介绍，纯粹以被动的姿态，居高临下地审视一切，哪怕是在最为令人期待的，主人公如何教育这群如此温顺亲切的孩童时，创作者也用造黑板、做家访等等并无建树的方式，继续着他们的观淫。

相比较之下，同样是教育题材的《孩子王》，早已在1987年完成了对相关命题的直面。

但与其不同的是，陈凯歌及其主创团队是切身经历过浩劫之中的上山下乡，在面对父权的坍塌后重新以全新的姿态审视着“教育”这一主题，因而更为深刻也更为写实，而非《教室里的一头牦牛》刻板地、几无创新地、无说服力地呼吁现代关注的回归。

不丹电影，是不是有点出其不意啊！

最近痴迷上不丹电影，公认是1999年的《高山山的世界杯》为不丹第一部电影。

听到了不免惊叹和不解：怎么可能一个国家到千禧年才开始有第一部电影呢！

难以想象。

对啊，难以想象。

在强势文化语境里生活的我们会不自觉认为电影是一个国家文化工业的标配。

但是请问，全世界近200个国家&民族，而在电影语境里有存在感的又有几个呢？

电影，作为文化辐射力的载体之一，想必只有在经济基础搭建完备的前提下才能实现，然而不丹电影总像个例外，嗯，或者说出其不意，但令人惊喜。

随后，我们初步了解一下不丹的电影历史，似乎也不难找到答案。

目前，不丹的电影人群体似乎已形成以钦哲·诺布为核心，例如此篇的导演就是钦哲·诺布作品《嘿玛嘿玛》的制片人。

不难想象，本身其电影圈就小，钦哲·诺布的副导演、执行导演在未来都有可能独立出品作品。

而钦哲·诺布是谁呢？

--全称“宗萨蒋扬钦哲仁波切”，其是不丹的藏传佛教萨迦派的喇嘛，第三世钦哲传承的主要持有人。

他集上师和电影导演双重身份，也就是说不丹的电影工业是从这个国家的高级知识分子、贵族等这群精英群体开始的，所以作品不多，但精品率高、极引人注目。

所以回到最初的问题，似乎可以看到这样的脉络：虽然在全球工业化进程中，不丹落后了（经济塌陷），但因其深厚的文化资源、以及知识精英群体投身电影工业，所以不丹电影虽然年轻却也在亚洲电影圈频放溢彩。

https://不丹那么幸福，你为什么还要出走？

回到本片子，就故事情节而言，不少朋友也说了“并不惊喜之处”，我大致也同意。

但最后乌金依然离开村庄前往澳洲追梦，我认为是不落俗套的。

不仅如此，我还认为这一步尤其精巧。

但愿我不是过度解读。

看过片子的朋友都能感受到，鲁纳纳村庄所有美好的一切，本足以留住任何人。

但乌金执意离开，离开在不丹被称之为为国家效力的教师岗位，前往地球另一边澳洲，去做流浪歌手（其外婆的说法）。

临行前，老村长含泪道“都说我们是世界上最幸福的国家，可为什么我们受过高等教育、能担起国家未来的年轻人总要到外面去寻找幸福呢？

”。

就是看到这里，我的心脏就开始炸开了。

世人都知道不丹政府发明了“国民幸福指数”，不丹也因此被称为世界上最幸福的国家（之一）。

但你仔细想想，工业化（是工业化，并没有说世俗化）是全球发展趋势，不丹在这里显然地缺位了。

所谓“国民幸福指数”不过是政府用来麻醉人民、美化自己国家工业化落后的借口罢了。

正如有人调侃道“不丹国王也知道“国民幸福指数”很蠢，但是总比被印度吞并要好啊”。

（这里还涉及到小国在大国博弈之间，夹缝生存的无奈和悲哀。

众所周知不丹一直是被印度“控制和指导”的，和我国接壤但不建交。

这一块历史zz问题，这里咱们不说了）。

回到电影再看，不丹不渴望工业化吗？

难道他们不知道”国民幸福指数“ 只是愚蠢的心理按摩吗？

廷布的年轻人也向往澳大利亚！

如雪山般纯净的心灵和笑容也拦不住不丹青年想要出走的心！

老村长道“都说我们是世界上最幸福的国家，可为什么我们受过高等教育、能担起国家未来的年轻人总要到外面去寻找幸福呢？

“国王知道答案，印度知道答案，本片的导演也知道答案。

所以，鲁纳纳的村庄再美再好，人民教师再受尊敬，青年乌金还是要去澳大利亚！

做流浪歌手也要去。

任你再宣扬“国民幸福指数”，我还是想探一探工业化潮流的温度啊。

这里，我看到了启蒙教育最美的样子再回到片子内容本身，通片用不少篇幅描述在乌金在村庄教学的经历。

我自己也有在藏区短暂教学的经历，结合经历更加觉得片子里的乡村教育，或者说启蒙教育（因大多数是小学低年级学生）非常恰当、克制、合适宜。

启蒙教育是什么呢？

教学生做好人？

激励学生成功？

为国家培养人才打基础？

我觉得都不算完整。

在高原闭塞的环境里、在孩子懵懂单纯的年纪里，道理说理大可不必教。

而在于：1. 首先，教孩子爱护自己。

如教他们讲卫生，乌金教孩子们刷牙；2.教孩子们爱护除自己以外的生灵，如人、动物、花村树木等；乌金带他们做游戏、接触自然；3.帮助孩子们打开审美大门、初建艺术感知力。

感受美，能抵御人生的苦难。

乌金带他们唱歌、跳舞、画画、看风景；4.看向外部，看向未来，激起好奇心。

保持对世界的好奇，一生都会过得有意思，乌金老师丛首都给孩子寄来的篮球、吉他、知识贴纸，已经打开了一个个求知的窗口，鲁纳纳村的孩子们已经开始看到了未来。

最后，让人落泪的是...乌金在澳洲酒吧唱着歌，这是山下世界的歌，却并没有人认真听。

乌金唱起曾经在不丹庄村学过的歌曲，他眼角有泪珠。

所以，你们觉得乌金在澳洲，他过的好吗？

正如，加入工业化浪潮之后，不丹还会”幸福“吗？

这，可能是所有不丹人的纠结。

#《教室里的一头牦牛》不太客观的观后感作为DJKR的御用摄影师，Pawo在镜头中把不丹与世无争的淳朴民风和与世隔绝的自然风貌，以及人与自然和谐共生的相处画面展现的淋漓尽致。

佩珠小班长的眼睛、女主为自然供养的歌声、村民对美好未来的期许，让影片整体看着朴实、动人、美好。

从故事线来看，牦牛作为情感寄托，从牛粪开始到牦牛，再到牦牛之歌，最后在大洋彼岸用歌唱的方式忆念，层层递进的表现方式确实为一大看点，然而电影将尽一半的时间花在了路途中但交代的东西又少，主人公内心的成长和转变的关键点略显单调，使得托物寄情显得心有余而力不足。

不丹青年向往外界的现状在《旅行家和魔术师》里也有交代过，对于气候变暖和雪线上升，守好本分比追随不必要的欲望更有用，这可能也是导演想表达的吧。

最后还是恭喜提名奥斯卡！

男主乌吉的职业是老师，喜欢唱歌一度以为去大洋彼岸当歌手才能拥有梦寐以求的开心也正因如此，上级把他安排到最偏远的地方支援半年即便万般无奈还是踏往这个遥远的乡村 如果不知道山路险阻难走，有期许就能走到山上但如果预先知道结果便会有恐惧，腿软认为自己不行山上让他动容的牦牛之歌孩子的纯粹洁净都在一点点唤醒他的初心不自觉地投入到教学及歌唱村长赞赏他的教室布置得很好他却认为会有比自己更适合的老师来没有意识到是自己成就的而这种不自知的由心付出，孩子和村里的人都能感受到村长说“大家都说这里是最幸福的国度，但依然向外寻找”一语双关字面是村子自然纯净不受外界世俗污染保留的幸福，其次是男主沉浸在开心其中而不知村长说也许你就是那头牦牛牧牛人与牦牛有深厚的缘分，人与人之间有特殊的因缘走到一起男主作为老师教导着孩子学习了解这个世界同时这一路走来备受感悟老师知道未来而每个人生路上遇到的人和事都是我们的老师我们是迷途的羔羊忘记回家的路那些独一无二的生命都在指引我们找到回家的路，无须向外求索就像男主开场酒馆里唱的歌“宁静的快乐，曾来袭过无法忘记”宁静的快乐在心中

བོད་པ་ཞིག་ཡིན་ཕྱིན་ནོར་གནག་ནི་ཆ་ཡོད་རྒྱུས་ཡོད་ཅིག་ཏུ་སྣང་ངེས་ལ། ༼རེད་དེ་དེང་སང་གྲོང་ཁྱེར་ནས་འཚར་ལོངས་བྱུང་བའི་བྱིས་པ་ཚོར་མཚོན་ན་དེ་བཞིན་དུ་ཡིན་པའི་ངེས་པ་མེད༽ གང་ལྟར་ང་ཡང་ཆུང་དུས་ནས་ནོར་རྫི་བྱས་མྱོང་ཡོད་ལ། བེའུ་དང་མཉམ་དུ་རྩེད་མྱོང་ལ། བེའུ་བོར་སོང་དུས་ངུས་ཀྱང་མྱོང་། ཕན་ཚུན་ལ་མི་བཞིན་དུ་ཁ་བརྡ་ཡང་བྱས་མྱོང་། ༼དེ་དུས་ལོ་ན་ཆུང་ཞིང་ཧ་ཅང་གླེན་རྟགས་ཆེ་བས་ཡིན་ཀྱང་སྲིད་ལ། བྱིས་པ་ནི་ནི་དེ་འདྲའི་ལྷད་མེད་དྭངས་གཙང་ཞིག་ཀྱང་རེད། དེ་ནི་ཕལ་ཆེར་བྱིས་པ་ཚོའི་སེམས་ཁམས་དང་ཧ་ཅང་བསྟུན་ཤས་ཆེ་བ་ཞིག་རེད་སྙམ༽ དེ་བས་དེང་སང་འགུལ་རིས་དང་མི་དང་སྲོག་ཆགས་ཀྱི་གཏམ་རྒྱུད་བརྗོད་པའི་གློག་བརྙན་དང་བརྙན་འཕྲིན། མུ་འབྲེལ་བརྙན་འཕྲིན་སོགས་ལ་བྱིས་པ་རྣམས་ལྟ་རྒྱུ་ཧ་ཅང་དགའ་བོ་ཡོད། དེ་བས་དེང་སང་མི་དང་སྲོག་ཆགས་སྐོར་གྱི་བརྗོད་བྱ་ཡིན་པའི་གསར་རྩོམ་མཁན་པོ་ཡང་ཆར་རྗེས་ཀྱི་ཤ་མོ་བརྡོལ་བ་བཞིན་བྱུང་དང་འབྱུང་བཞིན་འདུག དཔེར་ན། གློག་བརྙན་གྲགས་ཅན ༼གཡང་ཁྱིའི་གཏམ་རྒྱུད༽《忠犬八公物语》དང ༼གཡུལ་རྟ༽《战马》དང ༼མི་སྤྲ༽《金刚》རྒན་པད་ཚེ་ལགས་ཀྱི ༼ཁྱི་རྒན༽《老狗》སོགས་གློག་བརྙན་རིགས་མང་པོ་ཞིག་ཡོད་ལ། དེ་དག་གང་ཞིག་ཡིན་རུང་འདྲིས་པའི་ཁྲོད་ནས་ཕན་ཚུན་ལ་བློས་གཏོང་མི་ཐུབ་པའི་བརྩེ་བ་བརྗོད་ཅིང་། ཞོར་དུ་དྲིན་གཟོ་ཞེས་པའི་ཐ་སྙད་འདི་དང་འབྲེལ་ནས་གོང་གི་འབྲུག་རྒྱལ་ཁབ་ཀྱི་གློག་བརྙན་གསར་བ་ལུང་ནག་ན་ཞེས་པ་གླེང་བར་བྱའོ། །གཅིག ནོར་གྱིས་རྩྭ་ཐང་ནས་རྩྭ་ཟོས་ཏེ་རྩྭ་ཐང་དུ་ལྕི་བ་ཞིག་བཏང་འགྲོ གོང་གི་ཚིག་འདི་ནི་ཕལ་ཆེར་ང་དང་ཕ་ཡུལ་གཅིག་པའི་ན་མཉམ་གྲོགས་པོ་དང་རྒན་པ་ཚོའི་རྣ་ལམ་དུ་བྱང་ཡོད་ཤོས་ཆེ། འདི་ནི་ཕ་ཡུལ་གྱི་སློབ་གསོ་ལས་དོན་ལ་ཐིགས་ཁུར་བླ་ལྷག་གནང་མྱོང་བའི་མི་བུ་ལྷག་བསམ་ཅན་ཞིག་གིས་གནང་བའི་མི་ཚེ་བསླབ་བྱ་རེད། ཡིན་པ་ནི་ལོ་རེ་རང་ཡུལ་གྱི་སློབ་མ་དག་གིས་སློབ་ཆེན་ལ་རྒྱུགས་འཕྲོད་པ་དང་ཞིབ་འཇུག་སློབ་མ། འབུམ་རམས་པ། དཔེ་སྟོན་ཅན་གྱི་མི་སྣ་བཅས་ལ་གཟེངས་བསྟོད་དང་བྱ་དགའ་གནང་བའི་བྱ་འགུལ་ཅིག་ཡིན། བསླབ་བྱ་དེ་ཡང་དེ་དུས་གསུང་བ་རེད། གཙོ་བོ་ང་ཚོ་ལ་གནས་འདི་ནས་སྐྱེས་ཤིང་ས་འདི་ལ་བསྟེན་ནས་འཚར་ལོངས་བྱུང་བ་དང་། ཕ་ཡུལ་ཞེས་པ་དེ་ནམ་ཡང་མི་བརྗེད་རོགས་ཞེས་པ་དང་། ཕ་ཡུལ་བོར་ནས་མི་འགྲོ་བར་ལག་རྗེས་བཞག་པར་རེ་སྐུལ་བྱས་པ་ལོས་ཡིན། དེ་བས་དེ་ལྟར་བྱས་མ་ཐུབ་ན་ཡང་སླ་ངའི་ནང་དུ་སྐྱག་པ་མི་གཏོང་རོགས་ཞེས་རེ་སྐུལ་ཡང་བྱས་པས། དེ་འདྲ་བ་ཞིག་ཀྱང་བསྒྲུབ་མ་ཐུབ་ཚེ་ང་ཚོ་མི་རུ་སྐྱེས་རུང་དུད་འགྲོ་ལ་ཡང་མ་དོ་བ་ལོས་ཡིན། མདོར་ན། ཕ་ཤུལ་རུས་པ་གསེར་གྱིས་རྒྱན་མི་ཐུབ་རུང་། སྐྱི་བསེར་རླུང་ལ་མ་སྐུར། གཉིས། ས་རུབ་ལ་ཉེ་དུས་ནོར་རྣམས་རང་བཞིན་གྱིས་ཕྱིར་བདག་པོའི་སར་སླེབས་ཡོང་། ༼ང་རང་ལོ་ན་ཆུང་དུས་དེ་འདྲའི་དོན་དག་ལ་ཐེངས་མང་འཕྲད་མྱོང་། ཡིན་ན་ཡང་དེ་འདྲའི་སྣང་ཚུལ་གཏན་ནས་མེད་པ་ཞིག་མིན།དེ་དུས་སྡེ་བའི་ཨ་ཁུ་དང་ཨ་ནེ་ཚོས་རྫི་བོ་ངར་བ་ཞིག་རེད་ཅེས་བསྟོད་བསྔགས་བྱས་པ་ཡང་བརྗེད་རྒྱུ་མི་འདུག ཧ་ཧ་ཧ། ཡིན་ན་ཡང་དེང་སང་གི་ནོར་རྫི་ལ་ལས་དེ་འདྲ་རྩ་བ་ནས་བྱིང་མྱོང་མེད་ཅིང་དེ་འདྲཞིག་ག་ལ་ཡིན་ཟེར་ཤོས་ཆེ་ངེས། དེ་ཟེར་མཁན་ཚོ་ཕལ་ཆེར་རྫི་བོ་ངར་བ་རེ་མ་ཡིན་པས་བརླན་པ་རེད་ཨེ་ཡིན་སྙམ། ཧ་ཧ་ཧ། ཀུ་རེ་ཡིན།འདྲིས་ཆེ་ན་དུད་འགྲོ་ཡིན་མ་ཡིན་ཁྱད་པར་ཅུང་མེད་པར་ཕན་ཚུན་ལ་སྨྲ་བསམ་བརྗོད་འདས་ཀྱི་བརྩེ་བ་རེ་ཆགས་འགྲོ དེ་ནི་གོང་གི་གློག་བརྙན་ནང་གི་ནོར་བུ་དང་། དེ་མིན་ངོ་སྤྲོད་གནང་བའི་གློག་བརྙན་གཞན་དག་ལས་ཀྱང་ངེས་ཤེས་རེ་སྐྱེས་ངེས༽ ། རང་ཡུལ་གད་པ་ཡིན་རུང་སྐྱིད་ཅེས་པ་ལས་རང་ཉིད་ཆུང་འདྲིས་སུ་སོང་ཞིང་དགའ་སྐྱོ་ཆགས་སྡང་གི་ཚོར་བ་མང་པོ་ཞིག་ཕ་ཡུལ་ནས་བཞག་མྱོང་བས་དེ་ནི་བརྗེད་ཐབས་བྲལ་བ་ཞིག་ཀྱང་ཡིན་སྲིད་ལ། དེ་མིན་གཞན་ཡུལ་དེ་ཕ་ཡུལ་ལས་འགྲོ་ལམ་བདེ་ཞིང་།རྩྭ་ཆུ་འཛོམས་པ། ཁོད་ཡངས་པ་སོགས་མཛེས་སྡུག་གི་ཁེངས་བའི་ཡུལ་གྲུ་གཞན་དག་ནས་བསྡད་ཀྱང་མི་སྐྱིད་པ་ག་ལ་ཡིན། བདེ་ནི་སོར་ནིརེད། དེ་ཅུང་མི་བདེ་བ་དང་མི་སྐྱིད་པ་ཡོད་པ་མ་རེད། དེ་བས་རང་ཡུལ་གད་པ་ཡིན་རུང་སྐྱིད་ངེས་པ་དང་མིན་རུང་བདེ་ངེས་པ་ཞིག་ག་ལ་ཡིན། ཡིན་ཙང་སེམས་ཀྱིས་འདྲིས་ཤིང་ལོབས་པ་ཞིག་ཡིན་ན་དེ་བསྟུན་གྱི་སེམས་ཁམས་རེ་འབྱུང་སྲིད་པ་ཤ་སྟག་རེད། དེ་བས་དེ་ལ་བརྩེ་བ་གཏན་ནས་མི་འབྲེལ་བ་ཞིག་མིན་སྙམ། དེ་བས་ཕ་ཡུལ་ཡིན་ན། ལྷས་ར་ཡིན་ན། རང་སྡེ་རིགས་ལ་ཞེན་པ་དང་འདྲིས་ཤིང་ལོབས་པའི་བརྩེ་བ་དག་ནི་སུ་ལ་ཡོད་ཅིང་གཏན་དུ་གནས་པ་ཞིག་གོ དེ་བས་བརྩེ་བ་སུབ་ཏུ་མེད་ཅིང་ཡལ་དུ་མེད་པའི་བདེ་བ་མཆོག་ཏུ་གྱུར་བ་ཞིག་གོ །གསུམ། གློག་བརྙན་འདི་གློག་བརྙན་འདི་ལས་ང་ལ་བག་ཆགས་ཆེས་ཟབ་ཤོས་ཤིག་བཞག་པ་ནི་སྡེ་དཔོན་དང་ནོར་བུའི་བར་གྱི་གཏམ་རྒྱུད་དང་བློས་བསླངས་དེ་རེད། མདོར་ན་དྲིན་གཟོ་ཞེས་པ་དེ་རེད། འབྲུག་རྒྱལ་ཁབ་ནི་འཛམ་གླིང་གི་རྒྱལ་ཁབ་ཉིས་བརྒྱ་རྩ་གྲངས་ལྷག་དང་མི་འབོར་དུང་ཕྱུར 75 ལྷག་གི་ཁྲོད་དུ་ཆེས་བདེ་སྐྱིད་ལྡན་པའི་རྒྱལ་ཁབ་དུ་བགྲང་ན་ཡང་རྒྱལ་ཁབ་དེའི་ན་གཞོན་ཚོ་ཕྱི་རྒྱལ་དུ་འགྲོ་བར་འདོད་པ་ནི་གློག་བརྙན་འདིའི་འདྲི་དོགས་ཙམ་མ་ཟད་འབྲུག་རྒྱལ་ཁབ་དངོས་ཀྱི་གནད་དོན་གལ་ཆེ་ཞིག་མིན་པའི་ངེས་པ་གཏན་ནས་མེད། མདོར་ན་ང་ཚོས་ཀྱང་བསམ་གཞིགས་བཏང་ན་བློས་མི་དཔག་པ་ཞིག་ཡིན་པའི་ངེས་པ་མེད། བདེ་འདོད་ནི་ཐུན་མོང་ལ་མངའ་བའི་ཆོས་ཉིད་ཡིན་པས། དེ་ནི་འབྲུག་རྒྱལ་ཀྱི་རྒྱལ་བོ་ཁོ་ན་དང་འཁྲབ་ཁྲིད་པ་རྡོ་རྗེ། དེ་མིན་རྫོང་སར་སོགས་ཁོ་ནས་ཤེས་འགྲོ་བ་ཞིག་ལས་གཞན་དག་གིས་མི་ཤེས་པ་ཞིག་ག་ལ་ཡིན། གང་ལྟར་བདག་གི་བསམ་ཚུལ་ལ་གློག་བརྙན་འདིའི་ཕྱི་ནང་ཅི་ལྟར་སློག་ཀྱང་བདེ་སྐྱིད་ཀྱི་ཚད་གྲངས་ཅི་ལྟར་འཇལ་ཀྱང་། མེད་དུ་མི་རུང་བ་ནི་དྲིན་ཅེས་པ་དེ་རེད། འདི་ལས་གལ་ཆེ་བ་ཞིག་གང་ནས་བལྟས་ཀྱང་མཐོང་མ་སོང་། ཡིན་ན་ཡང་མེད་ཅེས་སྨྲ་མི་ཕོད། དེ་ནི་རང་གི་བསམ་ཚུལ་ལས་འཕྲོས་ཏེ་བརྗོད་པ་ཙམ་ཡིན། ཁྱོད་ལ་ཕྱིའི་མཐུན་རྐྱེན་ཅི་ཙམ་འབྱོར་ཀྱང་ནང་སེམས་ཞི་བདེ་མ་ཡོང་ན་གློག་བརྙན་ནང་གི་དགེ་རྒན་བཞིན་ཕུགས་བསམ་དེ་མངོན་འགྱུར་བྱུང་ཡོད་ཀྱང་། ཁོས་སྔར་བཞིན་ལུང་ནག་ནའི་གཏམ་རྒྱུད་ཀྱིས་སེམས་ཁམས་གསོ་ཐབས་བྱེད་དགོས། གློག་བརྙན་གྱི་མགོ་རྩོམ་སྟངས་དང་མཇུག་སྟངས་གཉིས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ནི་འདི་ལྟ་སྟེ། ཕ་ཡུལ་ནས་མི་འདུག་པར་ཕྱི་རྒྱལ་དུ་འགྲོ་འདོད་པ་དང་། ཕྱི་རྒྱལ་ནས་སླར་ཡང་རང་རྒྱལ་གྱི་ལུང་ནག་ན་དྲན་པ། མདོར་ན་ཡིག་ཚོགས་མང་འགྲོ་བས་དྲིན་གྱི་འཇིག་རྟེན་དུ་རྟོགས་ན་ད་གཟོད་ཕྱི་ནང་འཆམ་མཐུན་དང་ཡོད་ཚད་བདེ་འབྱུང་ངོ་།།དེ་བཞིན་ཡོང་བའི་བཀྲ་ཤིས་ཀྱིས་མཇུག་བསྡུ་བའོ།། བཀྲ་ཤིས་བདེ་ལེགས།

金刚 (2005)8.02005 / 新西兰 美国 德国 / 动作 奇幻 冒险 / 彼得·杰克逊 / 安迪·瑟金斯 娜奥米·沃茨

战马 (2011)8.22011 / 美国 / 剧情 战争 / 史蒂文·斯皮尔伯格 / 杰瑞米·艾文 彼得·穆兰

老狗 (2011)7.72011 / 中国大陆 / 剧情 / 万玛才旦 / 洛杰 旦正措

忠犬八公物语 (1987)9.21987 / 日本 / 剧情 / 神山征二郎 / 仲代达矢 八千草薰

ང་ཚོ་བྱ་རྒོད་ཅིག་ཡིན་འོས། ང་ཚོ་ཐག་རིང་ལ་འཕུར་འོས། ང་ཚོས་ལོ་མང་པོའི་སྔོན་གྱི་མི་རབས་ཤིག་གི་ལས་དབང་དྲན་པར་འགྱུར། ང་ཚོས་ནང་སེམས་ཀྱི་རྒྱུད་སྐུད་སླར་ཡང་བདུངས་ཐུབ་པར་འགྱུར། ཕ་ཡུལ་དང་རྒྱང་རིང་གི་བར་དུ། ང་ཚོར་སྨྲ་མི་ཤེས་པའི་སྐྱོ་སྣང་གིས་ཁེངས། ཅིས་ཀྱང་སྡོད་མི་ཚུགས་པའི་སེམས་པ་འདི་ལ། གངས་རིའི་ཕང་བ་ནས་ཐོན་པའི་གླུ་སྐད་ཅིག་གིས་བྱབས་ཁྲུས་མཛད། ནམ་ཞིག་འབྲུག་མོ་ཐར་དང་ལྷན་ཅིག་འཛོམས་ན། ངས་གློག་བརྙན་འདི་ཆེས་ཐོག་མར་མོ་ལ་ལེགས་སྐྱེས་ཤིག་གི་ཚབ་ཏུ་དབུལ་སྙིང་འདོད། ངས་སྐྱོ་སྣང་གིས་ཁེངས་བའི་སེམས་ཁམས་ཤིག་བདམས། མི་ཚེ་ནི་བཀོད་སྒྲིག་ཚགས་སུ་ཆུད་པའི་ལས་དོན་ཞིག་ཡིན་མི་འོས། སྐྱོ་སྣང་གིས་ཁེངས་བའི་སེམས་ཁམས་ཤིག་འདེམས་དོན། ཅི་ཞིག་གིས་ཡིན་ནམ། ང་རང་ཆུང་དུས་ཀྱི་རྨི་ལམ་གྱིས་ཡང་ཡང་གཉིད་ལས་བསླངས་པ་མིན་ནམ། ཟི་ལིང་གི་ཁང་མིག་ཐབས་ཆག་ཅིག་ནས། ཕྱི་རོལ་གྱི་བར་སྣང་ལ་ལྟ་བཞིན་ངས་དེ་ལྟར་བསམ་བློ་བཏང་། འབྲུག་མོ་ཐར། དེ་དུས་ཁྱོད་རང་ག་པར་ཡོད་དམ། 2022/04/01 ཉིན།

来浅点评一下电影《鲁纳纳之歌》这个电影是我偶然在微博上发现的，是一部来自不丹的藏文电影。

本片主要讲述的是主人公乌金，一个不喜欢教书的老师，梦想着去澳大利亚当流浪歌手，却被教育部强迫委派到偏僻的村庄鲁纳纳的故事。

整部电影一个半小时多，虽然不长但是故事情节很完整，节奏也很慢。

电影先讲述乌金坐大巴车，过盘山路，走了八天崎岖山路到达鲁纳纳。

刚到鲁纳纳的乌金满脸不乐意，充满抗拒，甚至提出了要原路返回的要求，但是通过第一天的教学和室外传来了莎尔顿悠扬的歌声乌金犹豫了…

故事情节不是很曲折，也不是很老套。

电影结尾没有采用万年不变的套路，让乌金留在村子里教一辈子。

而是乌金离开了，成功的在澳大利亚成为了一名卖唱歌手，与在鲁纳纳不一样的是，没有人认真的听他唱歌，没有人充满渴望的看着他，希望他传授知识。

令我最深印象的是当乌金还是决定要毅然决然的离开不丹是，村长说的：“都说我们是世界上最幸福的国家，可为什么我们受过高等教育、能担起国家未来的年轻人总要到外面去寻找幸福”这一段话令人深思。

《圆满牦牛之歌》，教室里的牦牛诺布，台下学生们眼角中的泪水都把单纯的人与人之间的关系体现的淋漓尽致，而“纯洁”是我认为是本部电影的代名。

纯洁的眼神，纯洁的感情，纯洁的待客之道… 纯洁的村民，纯洁的孩子们，纯洁的山歌，纯洁的云… 这不仅让人遐想，在这个全民焦虑的时代，是不是我们的眼中失去了那份了干净纯洁呢？

而那些满眼纯洁善良的不丹人是否在那喜马拉雅山脉上真正的幸福呢？

可能这一点每个人都有自己不同的理解，但是令人深思…

为了完成政府的任务后去往国外寻找自己的梦想和幸福，乌金被派到了不丹最边远的山区支教…类似的故事，我们看了太多，渐渐的麻木了，也不信这些微薄能改变什么。

可是《教室里的一头牦牛》帧里影间却固执的透着对美好和幸福的坚信，虽然那些疑惑的动摇很难抹去，但不丹人血液里未及被侵蚀的纯净，依然傻傻的矗立在世俗里！

PS：有一个疑问，我们都知道“无知”是多么令人憎恶，可是“未知”呢？

是不是“未知”可能是幸福一个组成部分。

我们因为身处或者通过媒体，知道了世界的精彩和美好，所以根本无法想象自己如果去往西藏等偏远山区这些及极落后的地区，会何等的痛苦。

可是不对啊，他们当地的人民却依旧没有任何抱怨。

那是不是“未知”导致了幸福？

还是不易的快乐才会带来扎扎实实的幸福感？

那我们现在普世认为的文明又怎么理解呢？

底层人民不快乐、中产焦虑、富豪整天不知道怎么才能打发时间……或许，只有到了高于我们的维度，才能知晓我们所处的所谓高度文明是多么的荒唐

看完这片觉得非常有意思，先介绍下这个国家不丹：位于喜马拉雅山脉东段南坡，其东、北、西三面与中国接壤，南部与印度交界，为内陆国。

北部山区气候寒冷。

可就这么一个小小国家，在影片里多次提及，国民幸福总值排世界第一！

我其实不在明白这个国民幸福总值是如何计算出来的，通俗的讲就是人们过得很幸福的意思吧。

可电影里表现出的并非如此，主角是个人民教师，可没干多久就不想干了，教师嘛杂事一大堆，自由度也极低，压力极大（最近郑州23岁女教师事件反响极大）然后这家伙就不干了。

有意思的是，和我们这一样，任职时都是签过合约的，也就是说不能立刻辞职，然后教育部安排他去全国这偏远荒凉的一个小学支教最后一年。

接着影片就有些俗套的成为艰苦支教类型的片子了。

但结尾说实话我挺喜欢，这位老师被校长、老师、学生、村民所感动，但最终依然拒绝了他们的请求，去了国外找寻自己心中的梦想，结束时讲他在酒吧当驻唱。

我觉得这个结尾不俗套，不死磕煽情，不拔高立意，追求自己的心中的生活才是最善待自己的方式，人的一生很渺小，能开心过完足矣了。